Vijftien jaar geleden schreef ik mijn bedrijf in bij de Kamer van Koophandel. Vijftien jaar ben ik zelfstandige. Zelfstandig zonder personeel, zelfstandig maker, kunstenaar, illustrator, vormgever, auteur, ... Zelfstandig, maar met de schurk aan mijn zijde. Zelfstandig, maar met hulp van heel veel lieve mensen om me heen. Zelfstandig, maar met superleuke opdrachtgevers en fijne samenwerkingen. Zelfstandig in een almaar groeiend netwerk van mensen die mij inspireren, motiveren, steunen, uitdagen, doen reflecteren. Volgens mij sta ik ingeschreven als reclamebureau, omdat er destijds geen passender creatief beroep te kiezen viel. Het was bovendien niet eens een heel bewuste keuze om een eigen bedrijf te starten. Het was gewoon een verplicht gevolg van willen maken. Van willen leven van en met de kunst. Daar heb ik de afgelopen jaren heus wel eens aan getwijfeld. Maar nu niet meer. Ik wil zo veel mogelijk van mijn tijd besteden aan het vormgeven van een eigen wereld. Materiaal en gestalte geven aan mijn ideeën (of sommige mooie ideeën van anderen). En delen in mijn verwondering over onze omgeving van natuur, kleur en taal. Instagram is soms mijn reclamebureau, maar liever laat ik mijn werk voor mij spreken, in de fysieke wereld. Je bent me afgelopen jaren wellicht tegen gekomen als boek, als tentoonstelling, als postkaart, als borduurwerk of prent. We hebben handen geschud als collega zelfstandige, als opdrachtgever - opdrachtnemer, als verkoper - klant, als partners in crime, als curator - kunstenaar, als docent - student. In de toekomst hoop ik al die petten regelmatig te blijven wisselen, maar te blijven maken vanuit dezelfde kern. Ik kijk uit naar wat er gaat komen, en ik hoop dat jij daar ook weer deel van uitmaakt. Dankjewel voor het meewandelen de afgelopen tijd.
